ZIEK Ik heb er nooit zo bij stil gestaan, maar ‘ZIEK’ is eigenlijk een heel goed woord. Je zou kunnen denken van niet: ‘ziek’ heeft niet echt een lekker imago, het is zo’n woord waarmee je de pret flink kunt drukken, vooral als het betrekking heeft op jezelf of op mensen die je lief zijn. Woorden als ‘gezond’, ‘fit’ en ‘blakend’ scoren beduidend beter, om nog maar te zwijgen van ‘vitaal’, ‘kwiek’ en ‘ja, ik ben dan wel over de vijftig maar alles doet het nog hoor’. Toch wil ik hier een lans breken voor het woord ZIEK. Het woord dus hè, niet het verschijnsel zelf en de impact ervan, daar zouden mijn lief en ik best van af willen. Hoe komt het dan dat ik het toch zo’n goed woord vind? Omdat je, als je een beetje husselt met de letters, ziet dat er twee kleine woordjes in verstopt zitten: ZE en IK. En laat dat nou precies weergeven wat de uitdaging kan zijn als je liefste niet meer (nooit meer dus) gezond, fit en vitaal gaat worden, en jij zelf dat wel bent- op wat mini ongemakken
